W pełeni mary-korabli,
Dumy-jakori porynały.
U wyri sył ja nepewnyj pływ,
Chwyli władari rozburchałys'.

More stohne w hłybyni,
Łjudy płynut' u neprytomnosti.

Wełetni-witry zakruczujut' chytro,
Płetut' perepony pidwodjat' zakony,
Napustjat' tumany, na smutok omany,
Pidstupni rułady, nezliczeni zawady.
Łukawi potwory zachodjat'sja chorom,
Otrujenym dymom nawodjat' snowydy.
Opysujut' koła złowisni sokoły.
Mriji-majaky zahasały.

More harne u wełyczi,
Łjudy wsjudy horem otoczeni.
More czorne u dałyni,
Łjudy czujut' zwuky bezmeżnosti.