Wychodyła ja w pustełju,
Napuwała nohy soncem,
Smutok meszkaw na berezi,
Szczo hojdałas' za wikoncem.

Snidała piskom i witrom,
Płakała, ne czuła drewa,
Opadało łystja z neba,
Ja łowyła ta j ne treba.

Prypadała do krynyci,
Hriła u rukach wuhiłlja,
Sijała żurbu-pszenycju,
A zbyrała bożewiłlja.

Wychodyła ja w pustełju
Ta j spałyła nohy soncem,
Zahubyła swoju stełju
I rozbyłosja wikonce...