Jordan-riko, spiszy ładytys'
Se bo prychodyt' Hospod' krestytys'.

W tili ide Win na twoji struji,
I wid Joana usłuh trebuje:

"Ty, o Joane, zwol mja krestyty,
Tak bo nam treba prawdu spownyty".

Trjasuczys', ruku Toj prostjahaje,
"Se Ahnec Bożij!" propowidaje.

Otec' nebesnyj zwe Jeho Synom –
Synom łjubeznym, swojim jedynym.

Hołubom Duch-s'wjat nad Nym litaje,
Pres'wjata Trojcja s'witu jawljajes'.

Poczuwszy Boha, wody sperłysja,
Struji Jordans'ki zapinyłysja.

Czom nazad, wody, wertajetesja,
Czy tworcja swoho ljakajetesja?

Dnes' hrich Adamiw obmywajesja,
Hława zmijina sokruszajesja.

Dnes' wirniji łjude usi łykujut',
Anheły z nymy wraz torżestwujut'.

I my Joanu upodobimsja,
I z czystym sercem usi spiszimsja.

Na wodach Trojcy sławu widdaty,
Tohdy dostyhnem w nebi spiwaty:

"Sława Ty, Boże, w Trojcy Jedynyj!
Sława Ty, Carju, w syli nezmirymyj".