Cheruwymy s'wjat! Archanheły zrjat'
Czud newydymyj nyni sławymyj.
Ach, ach, ziło wsjake tiło zdywuwałosja!
Pryjdim, pryjdim do szopy,
Uzrym Boha wo płoty
I Matir Jeho s'wjatu
Diwu Mariju czystu,
Kotoraja Syna swoho powywaje,
W jasłach wkładaje.

Neumistymyj Win tut zmistywsja,
Z Utroby Diwy Chrystos rodywsja:
O hołubyna wsich rozuma nedowidoma!
Wytaj Pane i Carju,
Wytaj nasz Spasytełju,
Wytaj Skarbe dorohyj,
Nikoły neprebranyj!
Bo radist' i sładist' bezmirna iz nebes
Jawyłas' wsim dnes'.

Predwicznyj Boże, szczo ż Ty uczynyw,
Szczo w jasłach w stajni nyzko sja skłonyw?
Ach, ach Pane, nechaj stanesja wolja Twoja!
Dnes' Anheły Mu służat',
A wił z osłom tam drożat',
Piznały Boha w płoty,
Chotja wony sut' skoty:
Na kolina upadajut', Tworcju swojemu
Chwału widdajut'.

Jawyłas' z'wizda; za neju cari,
Kotri nesut' wełyki dary:
Złato, smyrno, ładan dywno Panu swojemu;
Piznały najwysszoho
Spasa, Carja swojoho.
I tak wesełysja,
Do domu wertałysja.
Do Iroda carja, złoho woroha
Ne powernuły.

Szukaje Irod, jak w knyhach stojit',
W kotrij storoni Chrystos sja rodyt',
Pryzywaje i pytaje knyżnykiw swojich.
Wony ż skazały Jemu:
Rodywsja w Wyfłejemi!
W toj czas straszno zaryczaw,
Wołosje na sobi rwaw,
Ubyty Chrysta rodżenoho skoro sja
Win pryhotuwaw.

Zadumaw zło car Irod bez uma,
Szłe wijsko swoje do Wyfłejema:
Idit' wbyjte, krow prołyjte wsich dityj małych!
Desjat' tysjacz czotyry
Małych dityj ubyły,
O newynni ditońky,
Rewno płaczut' matinky.
Krow newynnu proływajut' mow by wodu
U Wyfłejemi.

O Wyfłejeme, ty ne smutysja,
I ty, Rachyłe, rozwesełysja!
Ne płacz, maty, w nebo wzjati ditoczky twoji!
Carstwuwaty tam budut'
I o smutku zabudut',
Ubłahajut' wam Chrysta,
I wid seho Rożdestwa
Szczob wy słezy swoji rewni utułyły
I w nebi żyły.

Wże wołchw Wałaam ws'o prorokuwaw,
Ubyty Chrysta Irod ne distaw.
Win carstwuje, obicjuje nam w nebi buty.
Tilky my sja wsi zhodim,
I wirno Jeho prosim,
Szczob nam hrichy widpustyw,
Z muk pekolnych swobodyw,
Podaruwaw ws'o błahe: na zemły żyty
I w nebi buty.