Kozacza

Koło jaseł stojit konyk mij woronyj,
Pryhotuju sobi dobru zbroju.
Szczob w dorozi prożyt bez trywohy chot myt
I pity u swity za toboju.
Szablja hostra twoja na lotu zaswystyt,
Zaspiwaje, a, może, j zapłacze,
Bilja tebe dusza moja ptachom łetyt,
U boju chaj prynosyt udaczu!

Pryspiw:
Kozacze, oj, kozacze mij,
Wilnyj serp chaj nese u bij
U swity, u nowi swity
Sylnyj duch twij dopomoże wse projty! (wes kupłet – 2)

De b ne jszow ty w pochid za toboju idu,
Budu porucz w dałekomu kraju,
A staryj banduryst chaj widwodyt bidu,
Koły nas u pochid prowodżaje.
Kłycze serce mene zachystyty w boju
Naszu wirnu ljubow mołoduju,
Chocz u snach obijmu ridnu duszu twoju,
Chocz u mrijach tebe pociłuju!

Pryspiw

Łety u swit neznanyj, kozacze mij kochanyj,
Wid ruk worożych kraj nasz zachysty,
Wsich worohiw ja znaju, ty prożenesz iz kraju,
Mołytwa zmoże tobi dopomohty!
Mołytwa zmoże tobi dopomohty!

Pryspiw