Oj sywaja ta i zozułeńka

Pryspiw:
Szczedryj weczir, dobryj weczir,
Dobrym łjudjam na zdorow’ja!

Usi sady ta i oblitała,
A w odnomu ta i ne buwała.
A w tim sadu try teremy.
A w perszomu – jasen misjac',
A w druhomu – krasne sonce,
A w tret'omu – dribni zirky.
Jasen misjac' – pan hospodar,
Krasne sonce – żona joho,
Dribni zirky – to jich ditky.