Z Bożoho raju zwizda zas'wityła,
Preczysta Diwa Chrysta porodyła.
Jak porodyła, s'wit rozwesełyła,
Łysze Iroda duże zasmutyła.
Smutywsja Irod, szczo carem ne bude,
Szczo toje Dytja na wes' s'wit Car bude.
Kazaw złym katam powsjudy szukaty,
Dwolitni dity na smert' ubywaty.
Po s'witi chodjat' ditej ubywajut',
Ta krow newynnu na zemłju zływajut'
Anheł nebesnyj Josyfowy każe:
Bery Dytjatko, Matir Joho także!
Josyf stareńkyj Anheła słuchaje,
Bere Dytjatko w Jehypet utikaje.
Tikały wony ta j slidy zrobyły,
A tiji slidy wynohrad zrodyły.
A zli katowe po tij kerwi brodjat'
I Boże Dytjatko nihde ne znachodjat'.
Chrysta ne wbyły. Boh ne pozwaljaje!
A Diwa Chrystu, krasnu pisń spiwaje:
Łjuljaj, synu mij, Irod zahybaje,
Za płacz maternyj Hospod' Boh karaje.
Pohanyj Irod zahynuw dowoli,
A Diwa z Chrystom na jasnim prestoli.
Irod zahynuw, Żydy skameniły,
A Diwa z Chrystom, jak rożi łelijut'.
Łelijut' ony, j budut' łelity,
Czej Hospod' zbołyt', szczo budem jich zrity.
Czej Chrysta wwydym, na tim jasnim nebi.
Słezno molim Ho o każdij potrebi.
Winczujemo Was tym Chrystom prekrasnym,
Win nas wdaruje w nebi wincem jasnym.
Do Chrysta Boha szczyro pomolimsja,
I z tow koljadow nyz'ko pokłonimsja,
Szczoby nam zwoływ tu szczasływo żyty,
A po smerty z Nym wiczno sja wesełyty.