Wesełaja s'witu nowyna:
Bo Diwa porodyła Syna!
Z neba anhelskiji hłasy,
Sławjat' Boha wo wsi czasy:
S'wjat, s'wjat, s'wjat Hospod'! wzywajut',
Tworcja s'wita wełyczajut',
Ubohiji pastyrije,
Sławjat' Boha – i nimiji
Bydljatka, nyc' na kolina
Padut', oraz wsja zwiryna.

Iosyf sja dnes' raduje,
Na rukach Boha pistuje,
I Diwa sja utiszaje,
Sinom Chrysta pokrywaje,
Wił i oseł zahriwajut'
Pokłon Jemu swij otdajut'.
Sino kraszcze jak łelija,
Na nemże Boha, Marija,
Wsemu s'witu porodyła
Mir z newoli swobodyła.

Wezut' dary monarchowe;
Pytajut': de czudo nowe?
De Dytyna spoczywaje?
Zwizdu Jeho kożdyj znaje;
Zwizda taja ot woschodu
Wede carej ko Hospodu.
O czudesne Boha diło!
Prijmy myro i kadyło
W rucji Chryste, pryjmy złato,
A nas błahosłowy za to.

Irod łjutyj toje czuje,
Wyrok daje, dekretuje:
Naj Dytyna czełowicza,
Zhyne ot ostroho mecza,
Bo sja maje narodyty,
Szczo bez konca bude żyty.
Ot persej dity stynaje,
Żadnomu ne probaczaje
Matery hirko rydajut'
Na smert' dityj pohljadajut'!

Wyfłejeme, ty nehoden.
Oto Syn Jedynoroden
Do Jehypta utikaje,
Maty k sobi prytuljaje,
Starec' osła pohanjaje,
Anheł peresterihaje,
O Irode! łjutyj pane,
Po twojemu sja ne stane,
Bo Chrystos Car wseho s'wita,
Bude żyty po wsja lita!

Sławim Boha bezsmertnaho,
Szczo sja rodyw dlja nas naho,
I Mater Jeho s'wjatuju,
Mariju Diwu czystuju,
Szczo na s'wit Carja wydała,
Da budet Jij czest' i chwała!
Tobi prynosym pisnju szczyru:
Błahosłowy wsemu miru,
I nam hrisznym hłahołojuszczym.
Bo wik wika Tja pojuszczym.