Wydi Boh, wydi Sotworytel, szczo wes' mir pohybaje,
Archanheła Hawryjiła w Nazaret posyłaje,
Wozwistyty tajnu jomu:
Boh prychodyt' k Wyfłejemu,
O krasnyj hrad Wyfłejema,
Sej otwerze nam Jedema.

Nezachodymoje sonce mało nam wozsijaty
Ot Diwy, i t'mu jazykow newirja rozihnaty
Zwizda toje wozwistyła
Carjam czużym put' jawyła,
Ot Persydy trije cary
Idut' ko Chrystu so dary.

Ływan, smyrnu, złato dary Chrystu prynesosza,
I prynesszy wo chramynu, na kolina padosza;
Irod welmy zasmutywsja,
Szczo Chrystos Car narodywsja,
Słuhy swoja posyłaje
Na smert' Jeho osudżaje.

Czotyrnajcjat' tysjacz dityj małych ubyty
Poweliw, nawit' swojeho syna ne poszczadyty!
Nemowljata ubywaje;
No sam welmy sja ruhaje;
Prawedniji, jak fyniky,
Procwytajut' wo wiky.

Rachyl twojich czad izbytych prestany płakaty;
Ach, jak maju perestaty, ja peczalnaja maty?
Irod czada ubywaje
Wo mni serce omliwaje,
Serce bołyt', a ja maty
Jak ne maju ja rydaty?...

Ne płacz, ne płacz, o Rachyłe, i ne rydaj o nyni,
Ne roznosy smutnych hłasow po hłubokoj pustyni;
Syny twoji z Chrystom żyjut',
W nebi wiczno weselijut',
Kto sja na Boha nadije,
Rod toj ne oskudije.

Irod ubo i łjucyper z soboju wikujut'
Trije cary obritsziji Chrysta, z Nym carstwujut'.
Nemowljata ubijenni
Wincem sławy ukraszenni,
My wsi z toho weselimsja,
Chrystowy pokłonimsja!