Nyni, Adame, wozwesełysja!
Jewo pramaty ot słez otrysja!
Na kotoroho wy żdały
I z toskoju ożydały;
Nyni z Diwy pred-izbrannoj
W Wyfłejemi małom domi
Rodywsja, jawywsja.
Jemu cary nesut' dary,
Złato szczyro, ływan, myro,
Ot wostok – rek Prorok!

Wsy Patrijarsy i wsy Prorocy,
Łyk Boho-Otec', z nymy otrocy,
Torżestwujte – kupno wes' s'wite!
Ty ustupaj wetchij Zawite!
Nowyj z neba, Jeho treba,
Było dawno, nyni jawno
Nastaje, Boh daje.
Kol z Empyru, w radost' miru,
Otec' Syna nam jedyna.
Nysposław, daruwaw.

"Sława wo wysznych"! Duchy spiwajut'
Że Boh rodywsja, – nam ohłaszajut',
Kotoroho Noworożdenna,
I wo jasłach położenna,
Zwizda jasna i prekrasna
Ozarjaje, nauczaje:
Szczo to Pan z neba dan!
A u jasłach wił i oseł,
Jak stojały hnet poznały
Wsich roda – Hospoda!

Wytaj małoje, wytaj Dytjatko!
Złatorunnoje z neba Jahnjatko!
Pastyrije tak powidały,
Jak so dary Jeho wytały,
Kładut' bułku i homułku,
A do toho masła mnoho,
I jahnja pred Dytja!
Potom hrały wo kymwały,
Wo swyriły i sopiły,
Spiwały, pljasały.

Łykujmo i my, łykujmo ciło,
Szczo Boh na sebe wzjaw łjuds'koje tiło,
Szczob do neba nas zaprowadyw,
I pry troni Swojim posadyw;
Za to Bohu sławu mnohu
So Anheły, Archanheły
Spiwajmo, wozdajmo,
Za ti dary ot wsej twary,
Szczoby chwała ne ustała:
Bożestwu, rożdestwu.