Oj poza horoju, ba tam za druhoju,

Pryspiw:
Hej, daj, Boże!

Tam nasz Iwanko konyka pase,
Konyka pase ta j twerdo zasnuw.
Prychodyt' k ńomu szcze ridna maty:
Wstań-no, Iwanku, a wstawaj ne spy,
Twoje podwirja worohy zajmyły!
Tak nasz Iwanko ta j prudko ustaw,
Ta j prudko ustaw, konyka wsidław:
Naj-no jich żenut', ja jich zdohonju.
Siw na konyka, jak witrec' łynuw,
Ta j zadnje wijs'ko jaw zdohonjaty;
Jak izdohonyw, konem potoptaw.
Serednje wijs'ko meczem postynaw,
Perednje wijs'ko wohnem popaływ;
Swoje podwirja nazad widobraw,
Nazad widobraw, kraszcze osadyw.
Persze osadyw ta j diwoczkamy,
Druhe osadyw ta j mołodcjamy,
Tretje osadyw ta j starykamy.
Izza diwoczok seło weseło,
Izza mołodciw seło ohrjadne,
A zza starykiw porada w seli!
Winszujem tebe, Iwanoczku nasz,
Szczastjem, zdorowjem, mnohymy lit'my,
Oj na zdorowje iz koljadkoju,
Iz koljadkoju, z witcem, z matkoju,
Z witcem, z matkoju, swow czeljadkoju.
Poza sym słowom trywaj nam zdorow!