– Błahosłowy, otec', maty, budu si żenyty,
Cy pozwołysz tam uzjaty, de budu łjubyty?

– Pozwołju ty, mij synoczku, w lisec'koho wijta,
Choroszaja j ubranaja, łyszeń ne robitna.

Ta cy znajesz, mij synoczku, szczo z neju robyty?
Zaprjaży ji ja w boronu, żeny wołoczyty.

Zaprjaży ji ja w boronu, zaprjaży ji w jarmo:
– Hej że, hej że, moja myła, ne jiż chliba darmo!