Ty wyjszow iz domu tebe wże łochanuły
Nawiszały tobi makaroniw na wucha
Bilja pid’jizdu tebe znow tormoznuły
Włomyły po szyji stari smerdjuczi szłjuchy.
Twoja diwczyna każe, szczo tebe duże łjubyt'
Ta najbilsze, mabut', twoju kredytku
Wona tebe, druże, prosto pohubyt'
Ja ż prosyw ne zawodyty durnu "małołetku"

Pryspiw:
Ty, ty tupyj łoch, ty szcze ne zdoch,
Ty tupyj łoch, i ty ce dobre znajesz!
Ty, ty tupyj łoch, ty szcze ne zdoch,
Ty tupyj łoch, na ce ty ne zważajesz!

Ciłyj rik ty musyw pracjuwaty
Tobi ne wydawały zarobitnoji płaty
Ty popłaczesz tycheńko i pidesz buchaty
Nema za szczo jisty, nema de pospaty
Tebe nichto ne czuje u ciłomu switi
Tomu, szczo wsi wważajut' tebe idiotom
Wid tebe widwernułysja i mama, i tato
Bo ty jich zadowbaw swojim smerdjuczym rotom

Pryspiw

I os' ty idesz po wułyci samotnij
Pered toboju łeżyt' czuwak iz pidworotni
Ty zahljanuw szwydeńko do ńoho w kyszenju
Znajszow sobi neswiżych semoczok żmenju
A u czemodani ty znajszow triszky hroszej
Nu ot i wse deń wydawsja choroszyj

Pryspiw