Rano sonce, sonce jasne ponad Buhom wstało
A Mykołu na wesiłlja chłopci wyrjadżały:

Pryspiw:
Hnat prynis horiłku, a Petro – Iwana
I zabuw nasz nareczenyj de joho kochana!

Tak zawzjato z paruboctwom nasz chłopak proszczawsja,
Szczo na swoje na wesiłlja tak i ne distawsja
A w susidńomu seli wże stoły nakryły
I Mykołu-żenycha inszym zaminyły.

Pryspiw

Czy to rano sonce jasne ponad Buhom wstało,
Czy to chłopci iz diwkamy pizno poljahały.
A koły wże po obidi piwni zaspiwały
Chłopci wstały, pochmełyłys'... i znowu huljały.

Pryspiw