Lyudy p’yut' ta y hulyayut', (3)
Mene mylyi ne puskaye.
Ya pro teye ne dbayu, (3)
Ydu do korchmy, p’yu, hulyayu.
Ide mylyi za mnoyu, (3)
Tyahne nahay zi soboyu.
Yak pochav meni hraty, (3)
Ya ne znala yak hulyaty.
Oce tobi skrypka y bas, (3)
Ydy dodomu, bo vze chas.
Bo vze chas i pora, (3)
Lysh prykazu nema.