Na schylach Dnipra, de Askolda mohyla,
Zbyratys' hurtom my v dytynstvi lyubyly:
Blakytne povitrya i zovteye lystya –
Tam spohady y mriyi pereplelysya.
Dereva shepochut' tam pro mynule,
Yake ne zabulosya, ne promaynulo,
I b’ye dzerelo svyashchenne ta chyste –
Yoho vze nichto ne zasmityt' navmysno!

Pryspiv:
Kyyeve, vichno svity,
Chay zolotom syayut' na cerkvach chresty!
Ty nam – yak bat'ko, yak ridna maty,
Ty – serce narodu, yakyi ne zlamaty!

Z hory Volodymyr nam dyvyt'sya v vichi,
"Sviy rid pryhadayte!" – vin movchky nas klyche,
I Lavra u serci nadiyu zdiymaye:
Vze dosyt' nam horya – nas shchastya chekaye!
Dniprovs'kiyi kruchi – to hordist' i syla,
Zvidsil usyu Kyyivs'ku Rus' ochrestyly!
U vyriy dumok tut shchoraz porynayu,
I mriyu pro zemlyu vilnu bezkrayu.

Pryspiv (2)