A v susidy chata bila,
A v susidy zinka myla,
A u mene ni chatynky,
Nema shchastya, ani zinky.

A vze z susid zyto siye,
U susidy zeleniye,
A u mene ne orano,
I shche y zyto ne siyano.

Za susidom molodyci,
Za susidom i vdovyci,
Shche y divchata pohlyadayut',
Shcho susidu vsi kochayut'.

A za mnoyu vsyudy lycho,
Chocyay sobi zyvu tycho.
Kudy pidu, povernusya,
To zaplachu, to utrusya.

Chy bez shchastya urodyvsya,
Chy bez doli ochrestyvsya,
Chy takiyi kumy braly,
Shchastya-doli ne zelaly?

Chy ya z koho z svita zihnav,
Chy z ya v koho zinku vidkrav?
Chy v pryyazni koho zradyv,
Chy v bidu koho vprovadyv?

Pishov by do monastyru,
Ale sam sobi ne viru, –
Bo yak zobachu divchynu
To y ofiru vsyu pokynu.

Oy pidu ya v lisy, bory,
Ta na naystrashnishi hory,
Budu smerti sam shukaty,
Bo dokuchylo plakaty!