Voroh polyuye na moyu dushu.
Soromno meni, tikayu, ale ya tak mushu.
Voroh polyuye na miy rozum,
Chytaye dumy moyi.
Vylazyt' kriz' slozy,
Nalamuye kayf meni.

Navishcho meni rozdyvlyatysya tebe.
Navishcho – ya znayu i tak chto ty.
Ale v tvoyi ochi vorozi dyvlyusya,
Mozlyvo tomu, shchob znayty v nych sebe.
I ne nalamuy mene!

Ty zachovayeshsya na dni.
Ta zahorneshsya u nich.
Ne vydno tebe u temryavi,
Ta vidchuvayu ya pohlyad tviy – voroh miy.

Vidpustit' mene – blahayu
Moyi vorohy do rayu.
Nu navishcho vam takyi yak ya.
Takym, yak ya
Takym, yak ty
Takym, yak my
Do choho zayvyi "hruz" v dushi.

Zlist', hniv, brechnya, lycemirstvo.
Zazdrist', strach, paranoya, shyza.

Nu navishcho vam ya?

Takych, yak ya
Takych, yak ty
Takych, yak my – vam ne nalamaty.