Shche lyuti morozy, za viknom snihy, zametili.
Ya vchodzu v ci dveri, nache v sad, shcho bachyv u snach.
Ya yich by zihriv svoyim teplom, troyandy ci bili.
I hladyv by yich, i ciluvav u vsich na ochach.

Pryspiv:
Bili troyandy, bili troyandy, bezporyadni shypy.
Shcho z nymy robyt' snih i morozy, lid vitryn holubych.
Lyudy prykrasyat' svyato buketom lysh na dekilka dniv,
I zalyshayut' v’yanuty vas na bilim, cholodnim vikni.

A lyudy nesut' troyandy v dim i vvecheri pizno.
Chay svitlo zapovnyt' vikna vsich u temnych dvorach.
Chto vyhadav vas u sviti cim – zorstokim i hriznim.
Rostyty zymoyu i nesty do kohos' pid dach.

Pryspiv