Oy ty, divchyno, z horicha zernya,
Chom tvoye serdenko – kolyuche ternya?

Chom tvoyi ustonka – tycha molytva,
A tvoye slovo ostre, yak brytva?

Chom tvoyi ochi syayut' tym charom,
Shcho to zachoplyuye serce pozarom?

Och, tiyi ochi temnishi nochi,
Chto v nych zadyvyt'sya, y soncya ne schoche!

Tebe vydayuchy, lyubyty mushu,
Tebe kochayuchy, zahublyu dushu.