Ty idesh povilno, niby bozevilnyi,
I trymayesh nebo v svoyich rukach.
Ale ty ne chuyesh, ale ty ne znayesh.
Pravdu ty chovayesh v svoyich ochach.

Ya tebe ne znala, ale vidshukala,
Iskru zapalyla v tvoyich ochach.
Vsi slova pryyemni, choch taki daremni
Vidchuvayu sercem – ty zbrechav.

Pryspiv:
Den miy tikaye znovu v nich
Lamaye sotnyu sliv,
Yaki ya ne skazala.
Ty – miy.
Ya znayu chto ty,
Ya znayu de ty.
Moye ty serce krayesh.

U bezodni nochi ty chovayesh ochi;
Bo nikoly ne zabudesh mene.
Vsi naykrashchi myti ty zabuty chochesh,
Ale bil rozluky shvydko myne.

Pryspiv