Zasnuly malvy kolo chaty,
Yich misyac' vyishov kolychaty.
I tilky maty ne zasne,
Maty ne zasne, –
Zde vona mene.

Pryspiv:
O, mamo ridna, ty mene ne zdy,
Meni v nash dim nikoly ne pryity.
Z moyoho sercya malva prorosla
I krov’yu zacvila.

Ne plach, ne plach, bo ty vze ne odna,
Bahato malv nasiyala viyna.
Vony shepochut' dlya tebe voseny:
"Zasny, zasny, zasny, zasny..."

U materiv ye lyubi dity,
A u moyeyi – tilky kvity.
Samotni kvity pid viknom,
Kvity pid viknom
Zasnuly vze davno.

Pryspiv

Yak sonce ziyde – vyidy na porih,
I lyudy schylyat'sya tobi do nih.
Proydysya polem – malvy buynych luk
Torknut'sya tvoyich ruk.

Zyttya – yak pisnya, shcho ne viddzvenyt'.
Ya v malvi znov dlya tebe budu zyt'.
Yakshcho z ya lasku ne vstyhla prynesty –
Prosty, prosty, prosty, prosty.