Zovte sonce yaskravo nam svityt' nad mistom,
Ya tobi podaruyu sriblyaste namysto,
Ya blukayu tam, de lyudy, ya shukayu de sisty,
Ya ne rozmovlyayu z toboyu navmysno.
Tychyi viter led' torkaye zeleni krony,
Na dachu na moyemu spochyvayut' vorony,
Ya zbyrayu pozovkle zatoptane lystya,
Ya ne rozmovlyayu z toboyu navmysno.

Pryspiv:
La-la-lam-dam-da-dam-la-la-la-lay... (4)

Sered hilok zelenych, travy y osokory
Ya shukayu, ya shukayu sviy vchorashniy vivtorok
I u temryavi myrniy chtos' viz'me i svysne,
Ya ne rozmovlyayu z toboyu navmysno.
Svyatkuvaty ya ne budu cyu pechalnu podiyu,
Poboyusya zmarnuvaty ya ostannyu nadiyu,
Ya zbyrayu pozovkle zatoptane lystya,
Ya ne rozmovlyayu z toboyu navmysno.

Pryspiv

Ya spochyvayu na steli, micno kovdru trymayu,
Ya tebe ne shukayu, ya tebe ne blahayu,
Ta sumuyu bez tebe i chekayu toz zvisno,
Ale ya ne rozmovlyayu z toboyu navmysno.
I znov viter led' torkaye zeleni krony,
Bilya mene na steli spochyvayut' vorony
I zbyrayut' zamist' mene zatoptane lystya,
Ya ne rozmovlyayu z toboyu navmysno.

Pryspiv