Viter pisnyu spivav stoholoso,
Ale raptom v ekstazi nimim
Zupynyvs' bilya tebe i mlosno
Zazitchav u volossi tvoyim.

I pidsluchaly zori i travy,
I pidsluchaly riky y mosty,
Yak sheptav tobi viter laskavo:
"Ya takoyi ne bachyv, yak ty...

Chochesh – chmary dlya tebe rozviyu?
Chochesh – zemlyu v doshchach utoplyu?
Tilky day meni krychtu nadiyi,
Tilky tycho shepny – lyublyu..."

Chochesh – chmary dlya tebe rozviyu?
Chochesh – zemlyu v doshchach utoplyu?
Tilky day meni krychtu nadiyi,
Tilky tycho shepny – lyublyu..."

Pryspiv:
Ya tak kochayu yiyi... (3)
Ya tak kochayu...

I choch ty ne skazala nichoho,
Bo ne sluchala vitrovych sliv,
Vin, zabuvshy solodku znemohu,
Rozhanyaty chmarky poletiv.

A yak hlyanulo sonce iz neba
Cherez syni zinyci nish,
Zakochalosya sonce u tebe,
Zasiyalo ishche yasnish.

Viter v nebi za chmaramy honyt'sya
I pro tebe skladaye pisni,
Pochalasya u soncya bezsonnycya –
I podovshaly raptom dni.

I oboye tobi zachodylys'
Hovoryty u vsyakyi chas:
"My po vucha v tebe vlyubylys',
Usmichnysya z choch raz do nas..."

Pryspiv

Toz posluchayte, sonce i vitre!
Perestante skyhlyt' na myt'!
Mayu rich ya do vas nechytru,
Vy posluchayte, pomovchit'.

Ya b chotiv, shchob meni vy skazaly
Bez brechni, bez rydan i vyttya:
Skilky raz vy uze kochaly
Za svoye bezkonechne zyttya?

U skilkoch u volossi mlily,
U skilkoch ishche budete mlit'?
Vy vsich razom tak ne lyubyly,
Yak odnu yiyi treba lyubyt'!

Ya dlya neyi chmar ne rozviyu
I doshchamy zemli ne zallyu.
I chvalytys', yak vy, ne vmiyu,
Ale ya yiyi duzche lyublyu.

Pryspiv

Te, shcho kydaly vy, yak namysto,
Milyonam krasun do nih,
Ya v dushi nedotorkanno chystym
Dlya odnoyi dlya neyi zberih.

Te, shcho kydaly vy, yak namysto,
Milyonam krasun do nih,
Ya v dushi nedotorkanno chystym
Dlya odnoyi dlya neyi zberih.

Pryspiv