Znovu v nochi bezsonni pryhadalos' meni
Syayvo yahid chervonych sered bilych snihiv.
Toy vohon pry dolyni moye serce zihriv.
Znov horyt' horobyna na vysokiy hori.

Pryspiv:
Shche tam, v zameteniy dolyni brynyt' vidlunnya tvoyich sliv,
Chervoni hrona horobyny sered snihiv, sered snihiv.
Tvoyich ochey tumany syni, nemov rika bez berehiv,
Chervoni hrona horobyny sered snihiv, sered snihiv.

Roky ydut' za rokamy, vse mynulo, mov son,
Ta horyt' nad snihamy horobyny vohon.
De hude churtovyna v perechrestyach vitriv,
Znov horyt' horobyna na vysokiy hori.

Pryspiv (2)