Vazkym prostyradlom obhornulo.
V volohyi lis zatyahnulo.
Oblychchya vkrylo tumanom.
Kryku ne chut'.
Siryi shlyach. Kupa kaminnya.
Merci otochyly – ne mayut' oblych.
– My krademo zyvych.
– V nas nemaye oblych.
Pole. V poli mohyly.
Siri kam’yani plyty.
– Nam vazko dychaty.
– V nas nemaye oblych.
Kam’yani schody. Schody do neba.
Do neba merciv. Za nebom miy svit.
Vhoru po schodach – tekla, vryatuvalas', prokynulas'.
Ale vidchuvayut' nohy
Siryi pyl. Ale chuyu holosy:
– V nas nemaye oblych.
– Nahoduy nas!
Ce – sny. Shchezny!