Chytnulasya v tumani dalechin
Slidy, shcho pered namy, staly pylom
Tut ne bulo nikoho – tilky tin
Dorohu nam imloyu zastupyla.

My tam, de nashi zablukaly pochuttya,
Nemovby rozbyvayut' pavutynnya,
Nikoly ne zakinchyt'sya zyttya,
Nikoly ne obirvet'sya terpinnya.

Pryspiv:
My ydemo – i serce pravdoyu horyt',
My ydemo – poperedu vohon,
My ydemo – i ni pro shcho ne hovorym,
My ydemo, my vse odno ydemo!

Kolyska tam, hoydayuchys', skrypyt'
I spohady u nebuttya styraye
Stychaye viter, nemovlyatko spyt'
Vze vorottya nazad dlya nas nemaye.

Pryspiv (3)