Koly na dushi litayut' mertvi ptachy, meni vazko shchos' tobi poyasnyty
Krim toho, shcho ty zaraz bachysh na meni, i na moyemu oblychchi.
Koly ty pomitysh v ochach moyich siryi smutok, na noho vze ne zvazay,
V sobi ya chovayu rozmytyi malyunok bazan, yaki ty ne pomichav.
Malyuy sobi z mene kazku, ya tviy novyi zrazok spodivan.
Daruy meni svoyu lasku, ya palitra yaskravych rozcharuvan.

Pryspiv:
Spy spokiyno vnochi, ya na tvoyemu plechi chovayus' vid fraz brudnych.
Spy spokiyno vnochi, ya na tvoyemu plechi zaspokoyity sebe zmozu i kovdru na ochi...

Shchos' shchemyt' ta ce ne ty, belkoche serce moze krov.
Zakinchylas' ishche odna nich, a moze ce zovsim ne lyubov.
Zakryty na zamok sviy rozum i zyty yak toho choche svit.
Vidkryty nazavzdy svoye kam’yane serce i davaty prokoloty yoho vsim.
Cya viyna ide spokonvikiv i zyty vze dlya kohos' forma boyu.
Dlya bilshosti ce tak i ye, ale dlya mene zyty – sposib vyrvatys' na volyu.

Pryspiv