Oy za horodom ozerce. Tam plavalo shche vederce:
Sosnovi klepky, dubove dence ze. Ne curaysya ze, moye serce.

Oy tam plavalo druheye troye sutok iz vodoyu.
– Vyidy, divchyno, vyidy, kochana ze, pohovorymo z toboyu.

– Oy rada z ya vychodyty, z toboy rechi hovoryty.
Lezyt' miy mylyi na pravoy ruchkye ze – boyus' yoho ze rozbudyty.

Oy pid dubom, dubom, dubom harmoniya, skrypka, bubon –
Lyudyam praznyk, a nam buden.