Dobryi vechir vam, chesnym hospodam.
My ne samy ydem – my kozu vedem.

Na hori koza z kozenyatamy,
A v dolyni vovk z vovchenyatamy.

A vovchok – chok, chok ta y za kozu – chok.
A vovchenyata – za kozenyata.

De ne vzyavsya zayac', nachav kozu layat':
– Ty, koza, durna, nerozumnaya.

Bulo b ne chodyt', bulo b ne brodyt'
Pid tu stanycyu, pid Serhiyevku.

A ti y vsi lyudy – vsi vony strilci.
Vdaryly kozu u prave ushko.

Vdaryly kozu u prave ushko.
Z livoho ushka potekla yushka.

Tut koza vpala, nezyva stala.
– Oy ty, mychonos, duy kozi pid chvost.

Oy ty, mychonos, duy kozi pid chvost,
Shchob koza vstala, obtrusylasya.

Shchob koza vstala, obtrusylasya.
Svoyemu panu poklonylasya.