Ty isnuyesh, chy prosto zyvesh?
Ne zbahnuty napevne nikomu.
Yak prymara po svitu idesh,
Niby doleyu zhublenyi voron.
Ty isnuyesh, chy prosto zyvesh?
Ya tobi stavlyu ci zapytannya.
Strashno vtratyty nazytyi chas,
Strashno vtratyty nashe kochannya.

Pryspiv:
Ne huby, ne lamay,
I ne znyshchuy svoyi bazannya!
Ne vtikay, ne kyday,
Ne schovatys' tobi vid pytannya!
Zabery svoyi sny,
Ya ne chochu yich bachyty znovu!
Ale vichno zyvy,
Znay viddaty ya kryla hotova!

Ty isnuyesh, chy prosto zyvesh?
Ty boyishsya u kohos' spytaty.
I chovayeshsya v obriy nebes,
Nache voron po svitu litaty.
Ty isnuyesh, chy prosto zyvesh?
Ne zbahnuty napevne nikomu.
Yak prymara blukayesh u snach,
Niby svitom zhublenyi voron.
My isnuyem chy prosto zyvem?!
My hanyayem budennist' po kolu.
My zabuly pro slovo lyubov,
Ne zhadayem napevne nikoly.
Ty ne virysh u moyi slova,
Ty bazayesh spochyty vid vs'oho.
Ta v dumkach zalyshylys' slova,
Pro yaki ne zabudesh nikoly.

Pryspiv