Ostanniy pryvit tobi, myla,
Z-za grat, z-za reshitky ya shlyu,
Bo zavtra, bo zavtra, divchyno,
Ty znayesh, na shcho ya tut zdu.

Rozviyalys' mriyi kochannya,
Choch, moze, i, moze, ne vsi.
Chy tyamysh slova ti ostanni:
"Vkrayino, zyttya – lysh tobi!"

Poyidesh v daleki tabory,
Choch vazko tam bude tobi...
A proydut' dni horya, nevoli,
Ty verneshsya znov do sim’yi.

A ya iz druzyamy ostanus'
Na storozi ridnych hrobiv
I duchom vitatymu volyu,
Shcho pryide na vistryach mechiv.

A yak vze narod vidspivaye
Vsenarodne svyato vesny,
Todi, moya myla, v molytvi
Pro dushu moyu spom’yany.

Prochannya shche mayu do tebe!
Yak maty moya shche zyva,
Skazy yiy, divchyno, vid mene
Takiyi ostanni slova:

"Ya, mamo, pid knutamy kata
Svoyeyi dushi ne zlamav!
Choch staly sudyty proklyati,
Poshchady zyttya ne blahav.

Spokiyno ya zdav ti chvylyny,
Koly na rozstril povedut'.
Och, mamo, ce vse dlya Vkrayiny!
Ne zal meni bil cey zabut'."