Vyyizdzaly chlopci z nashoho sela,
Vsi z vony krychaly: "Proshchay, Vkrayina!"

Tilky y odyn chlopec' c'oho ne krychav,
Bilenkym platochkom slozy vytyrav.

– Ne zal meni, chlopci, ciyi Vkrayiny,
Tilky zalko, chlopci, divky Halyny.

Nedaloko bat'ko y okopy kopav.
Vin zdali pobachyv, yak boyec' upav.

Vin zdali pobachyv, yak boyec' upav,
Pidiyshov blyzenko – synochka vpiznav.

– Chy ty, synu, vbytyi, chy ranen lezysh,
Shcho y do svoho bat'ka ta y ne hovorysh?

– Ne ya, bat'ku, vbytyi, ya ranen lezu,
Voz'my, bat'ku, dosky zbyi domovynu.

Vzyav chotyry doshky zbyv domovynu,
Pochovav synochka v chuzomu krayu.

Mynaye nedilya, mynaye druha,
Yde dodomu bat'ko, slozy vytyra.

Yde dodomu bat'ko, holova bolyt,
Halyna v vikonci pobachyla – bizyt.

– Oy bat'ku, nash bat'ku, yaka zvistka ye?
Kazut', shcho nash Vasya v lazareti ye?

– Ne vir ty, Halyno, ne vir nikomu,
Pochovav synochka v chuzomu krayu.