Ukrayins'ki nashi strilci, de vy, chlopci molodenki, lezyte?
– V Ternopoli, [de] nash Podil ridnenki[y].
I lezymo vsi [v] temni[y] zemli, i tam spochyvayem,
I "na viky vikom amin" Boha velychayem.
Ne chovav nas [ni] nash ks'ondz, ani syla dyakiv,
Ino nas pochovaly cisars'ki voyaki.
Nashi strilci ukrayins'ki namy ne hordyly,
No [na] nashim temnim hrobi chrest nam postavyly.
Idut' maty, katolyc'ki molytvy shepochut':
– Tutky lezat' nashi dity, – sisty vze ne chochut'.
Lezat' nashi strilci v hrobi, nichto si ne molyt,
Syvi[y] sokil zaspivaye – serce zadovolyt'.
Spochyva si moye tilo [v] hlybokiy dolyni
I zabulo v zinci, v dityach, i svoyiy rodyni.
Syvi[y] sokil prylitaye, daye znaty mami,
Zy zabytyi tviy strilec', povik vikom amin.
Zinka, dity Boha prosyat' i Prechystoyi Maty:
– Dopomozy, Maty Boza, moskalya prohnaty.
Moskalysko, vrazi[y] syn, ide, yak bezroha,
"Hurra, strilci! Hurra, vraz!" – to nashi tryvohy.
Prozenim [sy] moskalya za Buh, za dolynu,
Tak zobachym ridnu zemlyu i svoyu chatynu.
Yak zobachyv nash strilec' svoyu ridnu chatu,
Chorni ochi otvoryv: "Chodit syuda, tatu!"
A yak pryishov otec', maty ta y staly plakaty:
– Berit mene, moya maty, do ridnoyi chaty.
Tak ya budu Boha prosyv i Prechystu Maty,
A vona nam dopomoze moskalya vyhnaty.
Maty Boza, dopomozy voroha pobyty,
A nashomu panu-caryu day, Boze, prozyty.
A nash cisar vze starenkyi taye [dobre znaye],
Za svoyimy ditochkamy ruky zalomlyaye:
– Moyi strilci molodenki voyuyut' virnenko,
Ya vas pushchu do Avstriyi na zemlyu ridnenku.
Ya vas pushchu dodomochku i dam vam medali,
Bo tam moye virne voysko krov svoyu zlyvaye.
I voyuyut' moyi strilci – prysyahaly Bohu
I cisaryu svomu panu,– ne vtika dodomu.
I voz'mit sy do borby, voz'mit karabiny,
A zy b za tym moskalom kaminni hrymily.
Moye voysko virnenkeye, ne dayesi zlapaty,
Bo propade tvoya zemlya i ridnaya maty.
– Pane caryu, Vy nash pan, pryishov-yim z nevoli,
Oy vyznav ne cilyi rochok, hirka moya dolya.
Tam moskali mene byly, tam si zbytkuvaly
I bidnomu zomnyarovy she sisty ne daly.
Ty Avstriyu v okrayinu, ty nas prohanyayesh,
A typerka, vrazi[y] synu, ty typer zaznayesh.
Dam na tobi dva sochari na cilyi den yisty,
Treba meni, molodomu, [v] syru zemlyu lizty.
A to ya shche molodyi chochu voyuvaty,
Chtiv by svoyu ridnu zemlyu nazad vidibraty.
Isus Chrystos dopomih nam moskalya pobyty,
Teper zlap mu za vuruzi, ne day mu si byty.
Stan my vsi vraz do borby i kryknim vraz "hurra!",
Ydy, moskalyu, z Haliciyi i z nashoho Buha.
Oy vtik moskal na tamtoy bik ta y stav, ta y dumaye,
Shcho Avstriya poza plechi slyvky posylaye.
Na, moskalyu, slyvky syni, no duze tverdiyi,
Ty prohanav persh nas, chlopci molodiyi.
A typerka ty vtikayesh, a my za toboyu,
Distanesh ty po kolinach az tam pid vodoyu.
Bo tam voda nemalenka, budesh si topyty,
A my, chlopci molodenki, budemo tya byty.