Hotuy meni zbroyu, pidkuy meni konya,
Bo ya sercem pochid chuyu, divchynonko moya.

Day usta rozevi, day pociluvaty,
Chay zahrayut' na krisovi vorozi harmaty.

Oy pidu ya, pidu, i sam de ne znayu,
A, moze, ya i smert' znaydu v dalekomu krayu.

Pryidut tovaryshi, meni zaspivayut,
Pid yavorom v temnim hrobi mene pochovayut.

– Ne plach, divchynonko, serdenko kochane,
Todi ty za mnov zaplachesh, yak mene ne stane.

Day my, myla, choven i voskovu svichku,
Nay syadu ya, pereplynu cherez bystru richku.

Dala myla choven i voskovu svichku,
Oy siv kozak, pereplynuv cherez bystru richku.

Mama my kazala, nakazuvala:
– Ne vir, donyu, kozakovy, bo budesh plakala.

Mamy-m ne sluchala, ne zrobyla-m volyu,
Typer-yem sya ostavyla, yak bylyna v polyu.

Yak bylyna v polyu, vitrec povivaye,
Oy yak tyazko na serdenku, vin toho ne znaye.