Svit zelenyi neozoryi
Vazko obiynyat' –
Obiymu ya niznym zorom
Pole y sinozat'.
Pidnesu do vust volohe
Sonyachne cebro...
Ye v odnoho zmalku Volha,
V inshoho Dnipro.

Pryspiv:
A u mene, a u mene
V’yunycya mala,
Shcho z kolysky moye serce
U polon vzyala.
Ce z vona, yak zylka b’yet'sya.
Kray moho sela.
Z holuboho skla
Richenka mala.

Tam na berezi topolya
Lystom shelestyt'.
To moya bentezna dolya
Lyne u blakyt'.
Tam trava shumyt' u rudci
Pro zyttya zemne.
Ocheret zahrav na dudci,
Ocharuvav mene.

Pryspiv

Tam prekrasni v slovi y dili
Shchyri zemlyaky.
I ne zvablyat' mene chvyli
Inshoyi riky.
Chay ne hasne, dobri lyudy,
Istyna stara:
Bez malych richok ne bude
Volhy i Dnipra.

Pryspiv