Nashcho meni chorni brovy,
Nashcho kari ochi,
Nashcho lita molodiyi,
Veseli, divochi?

Lita moyi molodiyi
Marno propadayut',
Ochi plachut', chorni brovy
Od vitru lynyayut'.

Tyazko meni syrotoyu
Na sim sviti zyty;
Svoyi lyudy – yak chuziyi,
Ni z kym hovoryty.

Nema komu rozpytaty,
Choho plachut' ochi;
Nema komu rozkazaty,
Choho serce choche,

Choho serce, yak holubka,
Den i nich vorkuye:
Nichto yoho ne pytaye,
Ne znaye, ne chuye.

Chuzi lyudy ne spytayut'
Ta y nashcho pytaty?
Nechay plache syrotyna,
Nechay lita tratyt'...

Plach ze, serce, plachte, ochi,
Poky ne zasnuly,
Holosnishe, zalibnishe,
Shchob vitry pochuly,

Shchob ponesly buynesenki
Za synyeye more
Chornyavomu zradlyvomu
Na lyuteye hore.