V Chernelyci v krayu sela stalasi pryhoda –
Lyshylysya dribni dity ta y zinka moloda.
Skazav raz Mychas' do zinky: "Ya z vamy biduyu.
Pidu u lis po pidpenky ta y vas pohoduyu".
Ishov Mychas' dorohoyu, zdybaly yho lyude:
"Oy, Hospody myloserdnyi, shchos' novoho bude?"
Zayshov Mychas' v krayni korchi pidpenky zbyraty,
Stav lisnychyi za korchamy kulku laduvaty;
Yak vin yiyi naladuvav ta yak z neyi strilyv,
Ta y v Mychasya za korchamy v holovku pocilyv.
Upav Mychas' za korchamy, zrobylysya kryky,
Kazut' lyudy: "Viday, ide polyuvannya dykiv".
A lisnychyi molodenkyi toho poboyavsya,
Pishov pryamo vin do sudu, sam zamelduvavsya:
"Na dzin dobryi, pane sendzyu, tuha my velyka –
Bo ya zabyv cholovika, hadav-yem, shcho dyka".
"Nicho, nicho, pane zlisnyi, nichoho ne biysi,
Bo my budem pytatysi, choho chlop u lisi,
Chy to bula lyshe kulka, chy to buly shroty,
My poshlemo komisiyu, budem yho poroty".
Z’yichalasi komisiya ta y buly dochtory,
Berut' chlopa ta y smiyut'sya, shche y na zbytky spori.
Posluchayte, lyudy dobri, yak kolys' buvalo,
Shcho pan chlopa mih zabyty – us'o propadalo.