Oy Boze z miy, Boze z miy,
Svyatyi Mykolayu!
Cherez tiyi molodyci
Ne pidu do rayu.

Oy pryishov ya do dverey,
Do dverey, do rayu,
Svyatyi Petro z makohonom:
– Kudy ydesh, buhayu?!

A chernec' u dzvinyci
Prychashchaye molodyci,
Syudy-tudy, kotra krashcha,
Bo ne stane prychastya.

Chto ne znaye, shcho popy
Zvykly na durnycyu?
Spovidav raz odyn pip
Hrishnu molodycyu.

Molodycya molodenka,
Tovstenka, vrodlyva,
Hrudy bili, yak dzbanyatka,
Sama chornobryva.

Nakryv yiyi potrafelem
Ta niby spovidaye,
A sam prylyp vin do neyi,
Tychenko promovlyaye:

– Chy ne schotila b, molodychko,
Mene polyubyty?
’Du za tebe Chrysta-boha
Den i nich molyty.

Ya izdavna tebe lyublyu,–
Na vucho turkoche.
Molodychka yomu kaze:
– I ya vas, panotche.

Dzvonyat' dzvony na dostoynyi,
Dzvonyat' po us'omu,
Yde harnenka molodychka
Iz cerkvy dodomu.

Tilky-no dveri vidchylyla,
Cholovik ozvavsya:
– Nu, shcho tam tebe batyushka
Na spovidi pytavsya?

– Et, shcho pytavsya –
Chy vse z to pam’yatayu?
Chotiv muky na proskurky,
Pytav, chy ne mayu.

– Oy dyvysya-no, psyayucho,
A to yak pochuyu –
I tobi muky namelyu,
Y yomu napetlyuyu!