Zurylasya popadya svoyeyu bidoyu:
– Bidna z moya holovonko, shcho pip z borodoyu!

Pryspiv:
Och meni tyazko, och meni nudno,
Shcho pip z borodoyu – zyty z meni trudno!

Och pidu ya do cerkovci bohu sya molyty,
Yak pohlyanu na borodu, mushu az umlity.

Oy pidu ya na chrestyny – prosyat' mene sisty,
Yak pohlyanu na borodu, ta y ne mozu yisty.

Choc' ty uberysya v dorohiyi shaty,
Taky tebe ne lyublyu, bo ty – borodatyi.

Och pidu ya k protopopi ta y stanu prosyty,
Shchob pozvolyv protopopa borodu holyty.

– Och ne mozna, dobrodziyko, toho uchynyty:
Yak doznayet'sya vladyka, bude mene byty.

– Chy ne mozna, protopope, toho uchynyty,
Shchob zo mnoyu bez borody, v lyudy z – prychepyty.

– Oy ne mozna, dobrodziyko, toho ne vedet'sya:
Yak vin schoche usy vterty, vona obirvet'sya.

Oy pidu ya ta prosyty samoho vladyky,
Shchob pozvolyv dobrodziyam borodu holyty.

Os' prychodyt' dobrodziyka ta v yoho palaty,
Az tam sydyt' popiv z sorok, ta vsi borodati.

Yak zachaly popadyu kropylom kropyty,
Pryklyaknula, prysyahnula, shcho "budu lyubyty".

– Teper meni lyubo, teper meni mylo,
Popove kropylo lyubyty navchylo!

Vze z i ne tyazko, vze z i ne nudno,
Choc' pip z borodoyu, zyty z nym ne trudno.