Ta yichala Kateryna shtyrma kinmy voronymy,
Pytaye Vasylya: "Chy blyz'ko do sela?"

– Nedaleko – lyshen mylya, Katerynko chornobryva,
Katerynko moya, chornobryvko moya.

Katerynko moya, chornobryvko moya,
Chodimo-pidemo tu pshenycyu zaty!

– A v pshenyci holovnya – bolyt' mene holova,
Ya taky ne pidu tu pshenycyu zaty.

– Katerynko moya, chornobryvko moya,
Chodimo-pidemo toy yachmin v’yazaty!

– A v yachmenya dovhi osty – bolyat' mene moyi kosti,
Ya taky ne pidu toy yachmin v’yazaty.

– Katerynko moya, chornobryvko moya,
Chodimo-pidemo ti kurudzy zaty!

– A v kurudzach dovhi shulky – bolyat' mene moyi ruky,
Ya taky ne pidu ti kurudzy zaty.

– Katerynko moya, chornobryvko moya,
Chodimo-pidemo ti kolopni braty!

Bo ydut' lyudy z mista, mene sya pytayut':
A chyyi to kolopni v poli propadayut'?

– A nay propadayut' – ya do nych ne pidu,
Bo ya ne kobyla, aby vse robyla.

– Katerynko moya, chornobryvko moya,
Chodimo-pidemo do korchmy hulyaty!

– A ty bery rublya, a ya beru, mylyi, dva –
Chodimo-pidemo do korchmy hulyaty!