Tam na hori roste dub, vze yoho rubayut'.
Ya shchoyno sya ozenyv, vze vsi lyudy znayut'.

Pryspiv:
Tumba, tumba, tumbariya,
Tumba, tumba, tumbara,
Tumba, tumba, tumbariya,
Divchynonka moloda.

Vzyav ya sobi zinku, zvalasya Maryna.
Povernuvsya syudy-tudy – smittya po kolina.

A yak vyshyla sorochku, a ya v nyuyu vbravsya,
Yak-yem vyishov na vulycyu, cilyi svit smiyavsya.

Ni sorochka, ni kaftan, niyaka rubacha.
Tak my plechi zraybuvala, yak ta kostrubacha.

A ya z teyi hryzoty napyvsya paruchy,
Svit zrobyv my sya, yak banka, a lyudy, yak muchy.