A ty miy cholovik, a ya tvoya zinka,
Namochyla shtany praty shche vid ponedilka.

Namochyla shtany praty, za nych zanedbala –
To vesillya, to chrestyny, ya chasu ne mala.

Pryletily z lisu ptachy ta y staly krychaty:
– Chomu ne ydesh, hospodyne, v richci shtany praty?

Yak pishla ya do bayury – nema shtaniv, tilky dzyury,
Tilky dzyury z petelkamy, a vin pishov za divkamy.