– Chy ty mene, Vasylyu, ne znayesh,
Shcho ty moyu chatynu mynayesh?
Moya chata kray vody, kray vody,
Z vysokoho dereva, lobody.

Chorni ochi, yak teren, yak teren;
Koly z my sya, Vasylyu, poberem?
– Mayu v bozi nadiyu, nadiyu,
Poberemsya v nedilyu, v nedilyu.

– De z ty mene povedesh, povedesh,
Koly chaty ne mayesh, ne mayesh?
– Povedu ty v chuzuyu, v chuzuyu,
Zakym svoyu zbuduyu, zbuduyu.

– Buduy, buduy z lobody, z lobody,
Do chuzoyi ne vody, ne vody:
Chuza chata – ne svoya, ne svoya,
Yak svekrucha lychaya, lychaya.

– Oy vyrosla sosonka na toku;
Chekay mene, divchyno, do roku.
– Chiba by ya rozumu ne mala,
Shchoby-m tebe do roku chekala?

– Den by-m kosyv, den by-m kosyv, den by-m zav,
Shchoby-m tebe, divchyno, tebe vzyav.
– Ani kosy, ani zny, ani zny,
No navazyvs', to voz'my, to voz'my.

A ty lyubyv Parashku, Parashku,
Z mene chynysh ihrashku, ihrashku.
– Prysyay-bohu ne lyublyu, ne lyublyu
I lyubyty ne budu, ne budu.

Oy molodci, molodci, molodci,
Skazit' moyiy divochci, divochci,
Nay ne lyubyt' inshoho, inshoho,
Ino mene yednoho, yednoho.

– Oy du, du, du, du, du, du, du, du,
Vrodyla-m sya na bidu, na bidu;
Horshkom vodu nosyty, nosyty,
Solomoyu palyty, palyty.