A vze rokiv dvisti, yak kozak v nevoli
Ponad Dniprom chodyt', vyklykaye dolyu:
– Hey, vyidy dole, iz vody.
Vyzvol mene, serdenko, iz bidy.

– Ne vyidu, kozache, ne vyidu, sokole,
I rada b ya vyity, ta y sama v nevoli.
Hey, u nevoli, u yarmi,
Pid moskovs'kym karaulom, u tyurmi.

– Het'mane Bohdane, nerozumnyi synu,
Zanapastyv viys'ko, shche y svoyu krayinu.
Hey, zanapastyv, zruynuvav,
Bo v holovi rozumu malo mav.