Znu ya, znu ya pshenychenku do sebe kolossyam,
A ya mayu mylenkoho z chornenkym volossyam.

Ne hordysya, parubochku, shcho ty krasotochka,
Tebe tilky prykrasyla vyshyta sorochka.

Parubochok, yak dubochok, a ya, nache sonce,
Malyuvaty na paperi – stavyty v vikonce.

Koby skoro do vechera, vechera chekayu,
Bude lychko ciluvane, sama dobre znayu.

Oy u lisi, na horbochku, tam rostut' osyky,
Yak my z mylym zaspivayem – ne treba muzyky.