Odne i tez, the same, te same, vse odno,
Zyvesh yak personaz z nimoho kino,
Nichto ne chuye, tilky dyvlyat'sya, yak cikavo,
Chy vin u zmozi napysaty shche hlavy.

Pracyuy, roby, skilky ye, use bery,
Nema kochannya, proponuyut' v kredyt,
Ne zabuvay, sady dereva, buduy dim,
De naroby ditey ne vazlyvo z kym.

Cya istyna prosta,
Yakshcho ty shche ne znav,
Yak tobi ne zal, ty lyshe detal,
Hvyntyk, hvyntyk, hvyntyk,
Pam’yatay ce, mriynyk.

Zyttya fatalne, a chastishe infernalne,
Use zarady vanny, spalni ta yidalni,
Banalne isnuvannya zhidno tupych pravyl,
Yaki prydumav chtos' ta usim vparyv.

Tudy ne mozna, zaboroneno, ne liz',
Zakryti dveri bilya tebe skriz',
Ty personaz z kino nimoho, toz zakryi rota,
Vse ce ne tvoya turbota.