Ya prokynuvsya vid toho
Shcho tviy obraz zahadkovyi
Vznav mene
Nenache zavydna
Polum’yani tvoyi ochi...
Yich pozbutysya ne chochu
V mezach snu
Ne te shcho nayavu

Pryspiv:
I koly prochodyt' chas
Nedomovok i obraz
Vin lyshaye pomiz nas
Vse te, shcho bulo spravznim
My namahayemos' zbahnut'
Holovnu tayemnu sut'
I vdayet'sya nam, mabut'
Ale zapizno zavzdy

Bez dverey my buduvaly
Katakomby i pidvaly
Vysoko
Vikno dlya vidstupu
Zamist' kryl i parashutu
Ya tvoyim tramplinom budu
Syay ze ty
U nedosyaznosti

Pryspiv

Syay, rizdvyana zirochka vertepu
Vesnyane sonechko u nebi, syay, blahayu syay
Nechay tvoye palke prominnya
V sercyach roztopyt' vse kaminnya, chay, blahayu syay! Syay!