Povertayemsya, vsiyavshy zoykom oazy;
krov na pichvach, zasmaha schidna.
Ta zachynene misto, mov ostriv prokazy,
abo klitka, v yakiy yechydna.

Poky nas ne bulo, poky nas u pustyni
proshyvala surma pobidna,
na stovpach i krynycyach, mov sil na chustyni,
prostupylo tavro: yechydna.

Pryspiv:
Yechydna, yechydna!

My zhubyly sebe v aharyans'kim pochodi.
Peremoha cilkom ne vydna.
I do ridnych dverey nam dostukatys' hodi,
i vitchyzna nemov yechydna.

Ridni panny ziv’yaly po vezach i klityach,
piznya laska taka fryhidna.
V zymnych venach pomerlo dzvinke povnolittya,
a v ochach ozyla yechydna.

Pryspiv

Ce vona vidkladaye stolittya, mov yaycya,
po torhach, de muzyka midna,
de pomosty smertey, de zyvut' i boyat'sya,
a yurba sychyt', mov yechydna.

Pryspiv

Shcho ya mozu? Chrypucha surma nadi mnoyu.
Ya pivsvitu proyshov pryblyzno.
Mozu bosym pity za tvoyeyu trunoyu,
ridna panno, stara Vitchyzno. (2)