Znow kładu ruky na pidwikonnja
Ta w wikni het' niczoho ne baczu
Biłe wse, merznut' moji dołoni
To zyma zameła moju wdaczu
Neweseli małjunky małjuje
Nacze razom zi mnoju sumuje
Znow dywłjus' w biłe skło i hadaju
Szczo za nym może buty, szczo dali?

Duże dowhi chwyłyny czekannja
I hodyna doriwnjuje roku
Kożeń deń nacze samyj ostannij
Spohljadaty b use des' iz boku
Neterpljacze w skło biłe wdywljajus'
Szczos' zrobyt', szczos' zminyt' namahajus'
Ta ne możu wpered zazyrnuty
Jak ne możu us'oho zbahnuty

Pryspiw:
Snih zamita neprywitno
Zaslipyt' oczi meni
Czas prołetyt' nepomitno
Pobaczu swit w dałyni

Jak metełyk ob skło można bytys'
Ta newże my mudriszi za Boha
Czy z nadiji ta wiry dywytys'
Bo czekaje use czasu swoho
Skoro sonce wsju zemłju zihrije
I odużaje te, szczo chworije
Projasnyt'sja nawkruh, lid roztane
Wse pobaczu – prozorym skło stane

Pryspiw